مجازی سازی (virtualization) به مفهوم راه اندازی چند سیستم عامل منطقی یا مجازی به صورت همزمان بر روی یک ماشین فیزیکی (کامپیوتر) است. مسلم است که روی یک کامپیوتر به صورت معمول در یک زمان نمی توان بیش از یک سیستم عامل را راه اندازی کرد و به همین دلیل لازم است برای ارائه هر سرویسی در شبکه یک سرور مجزا خریداری نمود که این کار هزینه های بالایی دارد. برای روشن شدن کامل موضوع مثالی می زنم: فرض کنید که قرار است در یک شرکت با تعداد کاربران متوسط (بین 20 تا 100 کاربر) یک شبکه کامپیوتری مایکروسافتی (که در کشور ما بسیار معمول است) راه اندازی کرد. به نظر شما چه تعداد سرور برای این سازمان لازم است؟
در حالت معمول، سرورهای زیر مورد نیازند: یک سرور برای سرویس اکتیو دایرکتوری به همراه DNS و DHCP ، سرور دیگری به عنوان Additional Active Directory، سرور دیگری برای SQL و یا بانک اطلاعاتی دیگری که اطلاعات سازمان و برنامه های نظیر مالی، اداری، اتوماسیون و … در آن نگهداری شوند، سرور چهارم را می توان برای نگهداری فایلهای کاربران (Fileserver) در نظر گرفت. سرور دیگری هم برای نگهداری بکاپ های بانکهای اطلاعاتی و نظایر آن به کار می رود، سرور ششم را می توان برای Web Server و دیگری را برای Mail Server در نظر گرفت و…
پر واضح است که هر سازمانی این تعداد سرور را ندارد و یا ممکن است Admin در یک شبکه کامپیوتری چند سرویس را روی یک ویندوز راه اندازی کند (که البته اصلا توصیه نمی شود) ولی در هر حال در همین حدود سرور مورد نیاز می باشد که می توان با استفاده از برنامه های مجازی ساز، برای مثال 6 سرور بالا را در دو کامپیوتر سازماندهی و راه اندازی کرد.
یکی از شرکتهایی که در این زمینه دارای سوابق طولانی است و برنامه بسیار عالی نیز تدارک دیده است، شرکت VMWare می باشد. از دیگر شرکتهای فعال در این زمینه نیز می توان به Citrix و Microsoft اشاره نمود.
اولین باشید که نظر می دهید